عليرضا حقيقي در بازي دوستانه مقابل تيم ملي فوتبال فلسطين در سال ۱۳۸۹ يك‌نيمه در دروازه تيم ملي فوتبال ايران قرار گرفت و اولين بازي ملي خود را تجربه كرد. او در ۵ رده ملي بازي كرده‌است كه يك ركورد براي اين بازيكن است.

حقيقي اولين بار در مسابقات نونهالان غرب آسيا در قطر در سال ۱۳۸۱ براي تيم ملي بازي كرد كه در آن زمان ۱۴ ساله بود. او در مسابقات نوجوانان آسيا در سال ۱۳۸۳ در ژاپن نيز بازي كرد و در سال ۱۳۸۵ در تيم ملي جوانان در مسابقات قهرماني آسيا در هند در ۳ بازي در تركيب تيم ملي قرار گرفت. حقيقي در همان سال به تيم ملي اميد دعوت شد و در بازي‌هاي آسيايي ۲۰۰۶ و مقدماتي المپيك ۲۰۰۸ عضو تيم ملي اميد بود


. دروازه‌بان پرسپوليس در زمان مربيگري افشين قطبي براي اولين بار به تيم ملي دعوت شد تا اينكه مقابل فلسطين اولين بازي ملي اش را انجام داد.[۱۱][۱۲] عليرضا حقيقي در بازي نخست تيم ملي فوتبال ايران در رقابت‌هاي جام جهاني ۲۰۱۴ در برابر تيم ملي نيجريه در تركيب تيم قرار گرفت و اولين دروازه‌بان تاريخ فوتبال ايران شد كه توانست دروازهٔ اين تيم را در يك بازيِ جام‌جهاني بسته نگاه دارد. او همچنين در بازي مقابل آرژانتين و بوسني و هرزگوين به ميدان رفت كه در بازي مقابل آرژانتين در دقيقهٔ ۹۱ از ليونل مسي گل خورد. او در بازي برابر بوسني و هرزگوين نيز ۳ گل دريافت كرد.

چهره اي فراتر از فوتبال؛ ستاره اي بر جلد مجلات

عليرضا حقيقي تنها به خاطر توانايي هاي فوتبالي اش مشهور نشد. ظاهر خاص، سبك لباس پوشيدن منحصر به فرد، و اعتماد به نفس فوق العاده او، باعث شد كه خيلي زود مورد توجه رسانه هاي غير ورزشي نيز قرار بگيرد. از حضور در جلد مجلات معتبر گرفته تا دعوت به برنامه هاي تلويزيوني، عليرضا چهره اي همه جانبه از يك ورزشكار حرفه اي در قرن بيست و يكم را به نمايش گذاشت. او تصويري نو از يك فوتباليست ايراني به جامعه جهاني ارائه داد؛ تصويري شيك، قدرتمند و متفاوت.

بازگشت به ايران؛ تولدي دوباره يا پايان يك رؤيا؟

پس از سال ها حضور در فوتبال اروپا، عليرضا حقيقي تصميم گرفت به ايران بازگردد. بازگشتي كه با حضور در تيم هايي چون نساجي مازندران و گل گهر سيرجان همراه شد. بسياري اين بازگشت را پايان رؤياي اروپايي او دانستند، اما عليرضا نشان داد كه همچنان عطش رقابت و آمادگي بدني بالايي دارد. او با درخشش در ليگ برتر ايران، بار ديگر اثبات كرد كه هنوز هم يكي از بهترين دروازه بانان كشور است و مي تواند در سطح اول فوتبال بدرخشد.

رهبري درون زمين؛ دروازه بان يا فرمانده؟

يكي از ويژگي هاي بارز عليرضا حقيقي، رهبري ذاتي او در زمين بازي است. او نه تنها وظيفه مهار توپ را دارد، بلكه مدام با مدافعان صحبت مي كند، تيم را هدايت مي كند و نظم را در خط دفاع برقرار مي سازد. اين توانايي در كنار تجربه بين المللي اش، او را به دروازه باني خاص و تأثيرگذار تبديل كرده است. در تيم ملي و باشگاه، همواره او صداي بلندتر در زمين بوده است؛ صدايي كه از انتهاي زمين، روحيه و انسجام را به تيم تزريق مي كند.

از شكست ها تا پيروزي ها؛ چهره اي مقاوم در برابر طوفان ها

در مسير حرفه اي هر ورزشكاري، لحظات تلخ نيز وجود دارد. عليرضا حقيقي نيز از اين قاعده مستثني نبوده است. از نيمكت نشيني در تيم هاي باشگاهي گرفته تا انتقادهاي رسانه اي، او بارها و بارها با چالش مواجه شده است. اما آنچه او را از بسياري جدا مي كند، واكنش حرفه اي و صبورانه اش به اين سختي هاست. او همواره ترجيح داده با عملكرد در زمين، پاسخ منتقدان را بدهد. اين است راز ماندگاري يك قهرمان.